Ortalık toz duman, ufuk bulanık
Güçlüyüm diyenler göremez önü.
Çetrefil fikirler, işler dolanık
Yelkenli gemiler bulamaz yönü.
Filler tepiştikçe çimler ezilir
Kendi ezilen de çim'e üzülür
Garibanda deri canlı yüzülür
Bedenlerde düzgün kalamaz gönü.
Her kafadan çıkar farklı düşünce
Gençler ayrı yorar, yaşlı yaşınca
Muhalif, muafık haddi aşınca
Hoş görülü ferah olamaz canı.
Herkes nefis taşır kendi halince
Halini arzeder belli bilince
Ama görüşüne, halel gelince
Ak sa, bahçeleri sulamaz kanı.
Bulucu, yolucu yol ayrımında
Belli değil kimler kimin yanında
Durmuşoğlum silah kalsın kınında
Kimse savaşlara salamaz beni.
Kayıt Tarihi : 11.6.2017 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!