Salâsı Verilen Benim Şiiri - Mehmet İslami

YED’i KUDRET’iyle yapıldı binam
MEMNÛ’ ya, meyledip varılan benim
Lezzetin hazzından Babamla Anam
Cenneti Âlâdan sürülen benim

Ağzımdaki taşlar, dişimi döktü
Acıdan gözlerim kanlı yaş döktü
Otuz ikisini kökünden söktü
Sıkmaktan çenesi kırılan benim

Kim ne yaptı ise kalmaz yanına
Taş topladım, okumak çün canına
Hevâi hevesin kör şeytanına
Ata, ata kolu yorulan benim

Yakama yapıştı elemle keder
Sanki koyunumda o beni güder
Beni sürükleyip fahşaya gider
Ayakları şak, şak yarılan benim

Şeytandan da şedit şaki kuluyla
Kendi bulur şerri kendi diliyle
Tedavi edecek Doktor eliyle
Yarasına zehir sürülen, benim

Yahya alıp, Zekerîyyâ yı biçin (a.m.s)
Nasara Yahud la dost olmak, niçin?
Ellâh düşmanıyla cenk etmek için
Tekbirle eteği derilen benim

Kelâmı Kadim nakışlı bağrında
Yahudi kurşunu varken böğründe
İLÂ-İ KELİMETÛLLÂH uğrunda
Dedesi Şehid’ ken dirilen benim

Ben bırakıyorum o bırakmıyor
Şeceresine bir dönüp bakmıyor
Abı hayât menfezinden akmıyor
Şeytani mânia gerilen, benim

Çekildi okçular ok gediğinden
Ahde sadâkati bilmediğinden
Yeni Peygamberler türediğinden
Ahde sadâkat’ı sorulan, benim

Kahrına Lütfuna şükür ederim
Hallaç-ı Mansur’la birdir kaderim
Aşık Nesimiyle yüzülen derim
Erler meydanına serilen benim

Hayırdan feragat eyledi Hayri
Müstakimde değil Hikmet’in seyri
Alemi fenada kıbleden gayri
Bütün veçheleri sarılan benim

Su üstüne yazdığını silince
Ağlaması icâbeden gülünce
Emânet iade vakti gelince
Hayâti defteri dürülen benim

Hikmetiyle niyetleri sezenim
Tefekkürün süzgecinden süzenim
Tahayyülün deryasında yüzenim
Ayağı palete darılan benim

Kırılınca, Sabır küpten, sızanım
Olmayan dişlerle Mezar kazanım
Geldiğimde okunmuştu ezanım
Giderken salâsı verilen benim

Sakın dünya metaına kanmayın
Sureta müslümana aldanmayın
İmtihanı kolay geçti sanmayın
Ameli yüzüne vurulan benim

İSLÂMİ: günâhla kıvranan canda
Hayır var zannetme, kuldur, insanda
İLÂHİ huzurda yüce divanda
Hayrı şer ameli görülen, benim