biteviye ömür
küçük bir lokma ile başladı
duvarların arkasında olandan
bihaber...
lokmalar giderek büyüdükçe
kücüldü pencereler,
bihaberler..
baktın sonra
senden habersiz
yağan yağmura
duran rüzgara
ağladı sonra
yağıp durdukça
(bi) pastoral şiirin
gözyaşları
kapına vurdukça.
ahh!
ne salakça
ah bu şiir
ben salladıkça..
Kayıt Tarihi : 5.9.2008 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!