Geçen gün Ahmet’le konuşurken
Aklıma geldin,
Doğrusu unuttum sanmıştım seni
Anlattıkça deşti içimi
Yaramı açtı.
Onun da platonik aşkı varmış
Her gün görüyormuş,
Uzun uzun bakışıyorlarmış,
Evet sadece o kadar….
Bizim yıllarca yaptığımız gibi…
Kelimeler onun ağzından çıkarken,
Benim gözümün önünde olan sendin
Ne yalan söyleyeyim,
Kazımışım seni içime
O konuştukça, yapraklarını açtım
Yıllar geçse de aradan yıllar,
Unutmamışım, hiç bir şeyini
Her gün görüyor gibi…
Anladım ki…
Ahmet çok farklı, benim gibi değil
O unutur belki, bir hayır’ı duyunca
Ama görüyorsun ben unutmadım seni
Ne hayır’ı… her gün bin kere olmaz diye duysamda…
Unutamadım…
Çünkü ben seni,
Salakça sevdim…
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 11:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)