Uyanıyorum yine kan ter içinde seni sayıklayarak.
Gözlerim yerinden fırlarcasına, hem de bağırarak!
Bir gün değil her gün, adınla,
Ne zor oluyor ter içinde, mezar gibi o yataktan firlamak...
Ve işte yine, yine kendimi sokakta buluyorum koşarken, yalın ayak.
Bilmem gece saat kaç.
Kaldırımlar ıslak, bomboş koca sokak...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta