yıkılır aramıza uzanan o uzun köprü
dağılır saçların akşam rüzgarıyla
atarsın kalp ile nikahlanan yüzüğü
tükenir miadı beklemenin
solar gözlerinde o çok sevdiğim menekşe
bozulur aran
pembe düşlerle
kim bilir kim sarar sararan ömrü
kimin kolları şal olur
o incecik omzuna
belki sen de özledin en az ben kadar
ah dönüş yollarına düşmeseydi kar
ve keşke ayrılmasaydık bu kadar çok severken
mekanı hüzzam olmasaydı şarkıların
ellerim tütün
avucuma sinmişken terin
ne sitemim biter
ne de efkar..
Kayıt Tarihi : 18.9.2019 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok kere evvela başkasını
en son kendimizi tanımaya çalışırız
esasen sondan başa varmak gerek
ki vakti dolmasın o cimri zamanın :)
eşliğin için içten teşekkür
ben kaçar
zira yorucu bir gündü
esen kal
TÜM YORUMLAR (1)