Saksıda Yaşamak Şiiri - Mehmet Ali Kadakal

Eğreti yaşar kimi
Saksıda çiçek gibi
Bir bardak su için
Bekler yerinde sessiz
Kökleri toprağı kadardır
Toprağı saksısı kadar
Ne bir isyanı vardır
Ne bir kavgası kimseyle
Ne de bir sevdası
Şöyle adamakıllı ateş gibi
Sevmeyi de bilmez
Dümdüz sövmeyi de
Oysa bir hayat vardır
Ve bir ölüm sadece
Denizlerden mavi çalıp
Bulutlardan beyaz
Sokakları boyamak varken
Kendi boyalarınla özgürce
İçini tutuşturup tutkunla
O ateşle yakmak
Tüm gece lambalarını
Meydan okumak sonra
Ve yürümek üstüne kibirlilerin
Yıkmak kalelerini ansızın
Hiç olmadı bir delik açmak surlarında
Yalancıya yalancısın demek
Küfretmek haine
Hangi saksıya değişilir ki
Ya da hangi eğreti yaşama