Saksı ve Hakikat Şiiri - Mustafa Keleş

Çiçeğe kavuşmuş bir saksı düşünün.
Yüreği çiçeklerle huzura yelken açan saksı
çiçek varken de onu çok seviyordur aslında.
Bunun farkına ne toprak varır ne su ne de çiçek.
Oysa saksı yürekten seviyordur çiçeği
ki yüreğini açmasının başka sebebi olabilir mi?
Ancak zaman gelir ve çiçek geride kurumuş anılar
ve hüzünlü topraklar bırakarak gidişlere doğru yol alır.
Saksı ağlar,pencere kenarında gece gündüz demeden bekler
ve tarumar eder sevgi dolu yüreğini.
İşte o vakit kurumuş toprak
ve nicedir eli toprağa değmeyen su,
saksının çiçeği kaybettikten sonra
onu daha çok sevdiğini zanneder.
Hakikat ise saksının çiçeğe olan sevgisinin değişmediğidir.
Değişen sadece çiçeğin varlığına duyulan hasret
ve çiçeği bir daha göremeyeceğine dair düşüncelerdir.