Sahibinin aceleyle kalktığı masada soğuyan çay bardağı, ömrüm.
Yarım olan her şey ömrümle tamamlanır sanmıştım beni bağışla.
Bıçağın kesiği acıtır canını öldürmez bilirsin. Kabuk bağlamış yaramıza bırak başkası dokunsun sızını alır zaman.
Kabuksuz bu yara kaldı bende, üşür her dokunduğum hatırada.
Ve sesim sustuğum her hatırada hançeredir sırtımda, beni bağışla.
Gözlerin gökyüzüne takılırsa sesine hava kaçmış bir kuşun kanadına.
Bil ki martıdır kaybolmuş denizini bul onun ve kendi denizini de.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta