Şakşakçılar Şiiri - Mevlüt Oğuz

Emrine kat, yat verseler,
Yetmez asla, daha ister,
Bedavadan leş görseler
Kuzgun gibi düşer bunlar,

Makam mevki verirsin de,
Daha ister yetmez gene,
Toprak tohum ekersin de
Hasadını biçer bunlar,

Bunlar hatır gönül bilmez
Bunlar, yerde, asla doymaz,
Sanma sade Tilki kurnaz
Tilkiyi de geçer bunlar
Çıkar için tutan şakşak,
Tutan, tutturan da alçak.

Al nereye çakarsan çak
Çivi gibi geçer bunlar.
Dindar ile dindar olur
Beraberce secde durur.
Meyhanede sarhoş olur,
Kör kütük içer bunlar.

Bunlar çalar bunlar hırsız
Hırsız da ne,bunlar arsız
Günü kapatmazlar karsız,
Her bir yerden çalar bunlar.

Her yerde var adamları,
Doğrudur hep yalanları,
Sürülere çobanları
Tutarlar da güder bunlar,

Eğik bükük bir teneke,
Gözleri şaş, yamuk çene,
Yapışırsa sülük. Kene,
Kanını da emer bunlar.

Geçme geçtikleri yoldan
Alma çaldıkları kardan,
Bir gün sorunca yaradan
Yerle yeksan olur bunlar