Sondu gece! Her gece gibi bitişindeki sabah sadece bende yoktu yada sonu bulamıyordu.
Ruhum kendi halinde iken bile ben o sabahı arayıp durdum ama o beni bulmaya cesaret edemiyordu sanki.
İlk sevgi,ilk sevinç,ilk aşk hep bana ters yollardan teğet geçti.Bulamadığım zamanlarda,
yada aramadığım anlarda beni buldu belki ama ben farkına varamadım.Bilinmez...
Son dalgada başladı rüzgârın sesiyle...Sahilden silindiğinde bir bitiş hikâyesi başlar her zaman bende nedense.
Sahip olamadığım bir denize bakarken gözlerimde beliren neydi; bana söyleyen hiç olmadı! Bilemedim...
Güneş her battığında Ay bana şahit olmadı.Yıldızlar bana parlamadı.Toprak beni yeşermedi.Yağmur bana yağmadı hiç.
Son kez ağladığımda deniz sakin,güneş batmış,ay kara buluta saklanmıştı.Benimi saklamak istemişlerdi acaba?
Kaybolamadım aşkında! Her şeyin sonu olmak nedir kimse benim kadar bilemez.Sonlara kimse benim kadar alışık olamaz.
Şahit olamaz hiç kimse gecenin hüznüne,sakinliğine.Damlanın yanağa düşüşüne; gözlerin kahverenginin kızıla dönüşmesine.
Uzaklara gidiyorum artık.Her düşen damlada bak yağan yağmura.Hani her damlayı bir melek taşırmış ya yeryüzüne.
İşte ben o damlalardan aradım aslında.Bana düşmesini,tenimde gezinmesini,dudaklarımda oynaşmasını; beni aşktan ıslatmasını.
Hiç bulamayacağımı bile bile,bana hiç düşmeyeceğini bilerek.
Dokun bana! Son isteğim bu olsun senden.Benim hiç olmamış bir geçmişten,hiç olmayacak bir gelecekten,sır olan senden tek
isteğim olsun bu.
İlk seviş,ilk aşk,ilk kayboluş olsun bu.Giderken hiç olmasa bana dokun.Değiştir yıldızları bana parlasın.Güneş tek bir gün bana da açsın.
Ay bana da baksın mehtapta.
Saklısın bende! Zaman geçti ve değişti bak! Hissediyorum bir damla geziyor kalbimde.Üşüyorum.
Kayıt Tarihi : 31.3.2009 08:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!