Saklınım... Şiiri - Nazende Kaya

biliyor musun ne koyuyor adama?
ve neden bekliyorum hala?
SAKLINIM diye bilirdim hücrelerinde
aldırmadan fason sun diyen seslere

gönül gözünde nede yüreğinde
olamadığın gibi yanı başımda
olma da artık ciğerimin ortasında
avuntumdun oysa,farkında olmasanda

yosun tuttu zanettiğim gözlerini
özledi balküpün, kukonu, terini, seni

ey! ciğerimin ortası nimeti buldum teninde
boyun eğdirdim, karakalemlere
kara kaderler karalattım beyaz kağıtlara
bıraktım! aç kalsın gönlümün gözü yüreğimin özü

aynı anda kaç aşk sığıyor yüreğine?
bir iki ya da yirmisine, söylesene?
yetiyor mu kocaman yüreğin hepsine?
o kalabalıkta, ben olmayayım mümkünse

ölümsüz aşkım, canım aktı sonbaharda
doymak istiyorum, canına değil ruhuna
hiç bozulmadı büyüm, kalsamda tek başıma
ömürlük sevdam alnındaki kırışıklarda

kimselere açamadığın yüreğinde
aşktan korkan kaçışlarında, doy bana rüyalarında
FASON değil SAKLINIM bağdaş kurup oturmuşum beyninde
karşındaki nazar boncuklu minik kolyede

sİeSnazHAK