Doğumu ertelenmiş dönüşlerin mehtabında
önce gözlerin sobeliyor beni,
yakamozları kucaklayan dalgalar eşliğinde
gülüşlerini taşıyor sokak fenerleri,
nefesinin nefis esintisiyle serinlerken
dağılan düşlerimle toplayıp atamıyorum seni,
güzelliğinin son durağında iniyorum
bin parçaya bölünen gecelerin bir vakti,
yapraklarından umduğum tek dal bir papatyanın
kokusuyla örüyorum sana dair sevgileri,
yırtılmış bir resim gibi dururken içimde
yo(k) sun gözlerinle uçurumlardan daha derin
içsel bir yar’yüzüsün nihavend makamımda şimdi..
kördüğümlü sevdalara sarılıyor avuntularım
infilak etmiş hazlarım dizginlerken özlemi,
muamma vazifesini yapıyor tüm yaralarıma
masallarımda kaybolan bir perinin senli hali..
yadırgıyorum yâr’imi her yâr’de uyuyamam
çözsem de unutmanın tüm düğmelerini,
en gereğinde susan en gereklilerin
dudak payı kadar uzağımda bırakmış gelişlerini,
bulutların ısmarladığı suret’lerin peşindeki yüreğin
(s) aklımda unuttuğun sen’i görmüyor mu sahi..
Kayıt Tarihi : 21.7.2013 15:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!