Saklı Yarim Şiiri - Dilek Mert

Ay düşer pencereme
Uçasım gelir kanatlanıp sana
Senin şehrine dolu dizgin
Öperim senin şehrine konan beyaz melekleri
Bir gemi kalkar
Usul usul bu limandan
Telaşa geçer şenlenirim uğrar mı senin gönlünün kıyısına
Farzet ki ben bir çocuk
Aç kollarını
Sar beni yar!
Dolanayım boynuna bağrına
Vur ayaklarıma prangalar
Beni sana sar yasakla bir başkasına
Geceler ah geceler
Sen bilmezsin kabus dolu geçmek bilmeyen işkence saatler
Konuşacak onca söz varken
Anlatamamak ne acı!
Kim anlar kim dinler beni
Seni bir ben bileyim sen sus
Saklımdasın saklı yarim korkarım çalarlar
Siyah adam
Adım adım gölgen düşmüşken peşime
Arada meraklan unutma oralarda beni
Sen hangi uykudan bahsedersin
Saat sabahın altısı
Yoksun kahrolası
Sağanak sağanak yağıyorsun üzerime
Hazanda zemherim
Körmüsüm görmüyormusun nasılda üşüyor ellerim
Etme incitme, kör kurşuna bağrımı açarım çırılçıplak
Ya yaşat ya da öldür
Koyma yarı yolda
Yollar tuzak!
İçerim yudum yudum
Senin sözlerin bal olsun
Aklından bile geçirme zehir zemberek cümleleri
Canım yanar ağlarım küserim ben sonra
Kokun sinmişken yatağa yorgana
Küfretme içtiğim şaraba kırdırtma uğruna şişeyi kadehe
Neylersin düştümü ateş bağrıma
Saklımdasın saklı yarim alırlar seni benden
Sus konuşma söyleme
Şimdi yağmur yağmalı bu şehre
Yar ya gelmeli ya da gelmeli
Yoksun iki gözüm biz bu sabahta birlikte uyanmadık...! ! !

(15.09.2012)