Saklı Şiir Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Ben yanarım derdime ki halimi kimse bilmiyor
Yaz bahar ayında kırgın dalımı kimse bilmiyor

Çiçek çiçek dolaşırım şiir denen sonsuz bağda
Aşk derdine şifa bende balımı kimse bilmiyor

Herkes bilir tanır beni günde bin selam alırım
Kelamım içinde gizli dilimi kimse bilmiyor

El ne bilsin ki elimden yalnız gülmek geldiğini
Yenimde gizlenmiş kırık kolumu kimse bilmiyor

Sanılır ki şen bülbülüm şakırım bostan içinde
Bakmaya kıymam el görür gülümü kimse bilmiyor

Kalabalık bir tenhadır saran ömrümü her yandan
Yerim yurdum sırdır benim ilimi kimse bilmiyor

Soğukkanlı bakışımda kimseler görmez halimi
Yanar tüterim derdime külümü kimse bilmiyor

Yaşar gider görünürüm güneşi doğmaz bir ilde
Gurbet elde garip gezen ölümü kimse bilmiyor