Özgürsünüz acılarım
Özgürsünüz tenimin kavrukluğunda
Kendimce, kendime düşman
Kavga dövüş istemiyorum bu sefer
Sessizce ölmek belki de
Karanlığı yırtan hayalinle
Doyumsuz çılgınlıkların.
Şiire sarıyorum gözlerini, yar
Öylece çekip gitmene aldırmadan
Kendini sakladığın gecelerden kaçarcasına
Sabahın çığlıkları duyulur, denizinden
Ve özgür acılar bırakarak çocuk gülüşünle
Zamanı anlamayan yanlarıma şimdi
Sadece seni saklıyorum.
Ah, serçe parmağında acılar, çocuklardır
Vuruldum penceresinde hayatın
Kanatlarım soluksuz denizine gölge
Gözlerin ey yar, son nefes gibi tanrı kokan
Epeyce ertelenmiş kirli bir ölüm korkusundan
Bu defa seni saklayarak
Acılar biriktirmeye başlıyorum.
Kayıt Tarihi : 15.6.2009 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!