Büyümüş bir bedende
büyümemiş bir ruhum.
Güneş doğmadan uyanır,
güneş doğmadan uyurum.
Sabahın en serininde
düşlerimde kaybolurum.
Kırlarda dolaşır,
rüzgârlarla konuşurum.
Tütün sarısı güneşi arkama alır,
gölgeme sarılırım, sımsıkı.
Çimlere uzanır
gözlerin gibi mavi gökyüzüne
uzun uzun bakar,
bulutlarla seni çizerim.
Papatyalardan yaptığım
taçlar duruyor hala
kınalı taşların üzerinde,
almamışsın.
Belki de dağlara
adını haykırışımı da
duymamışsındır.
Olsun,
gelme bana,
duyma beni;
ama sakın unutma
kalbim hala hükmündedir.
Kayıt Tarihi : 18.10.2018 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
11 ARALIK 2017 PAZARTESİ
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/18/sakli-sevdam-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!