Saklı Korkular Şiiri - Ali Baydere

Gizli kapaklı sakladım
Hep en arka sıralarda
Seyretti Gönlümde aşk

Kalın bir kapı çektim üzerine
Anahtar deliğinden
Bakmaya çalıştığım an bile
İçim ürperir korkardım

Neler yaşayacağımı bilmiyordum
Bilinmezliklerle dolu
Bir yoldu bu
Korkularım
Bir mayına basıp
Yokolurum diye bu yolda

Ama bir gün
Bir el uzanıverdi kapının tokmağına
Destursuz giriverdi korkularıma
Dur bile diyemedim

Karanlık korkularıma
Parıldayan Gözleriyle
Işık olmuştu adeta
Bir tebessümü yetmişti
Kara bulutları dağıtmaya

Avuç içime kondurduğu öpücük
Karınlıklarda önümü görebileceğim
Bir meşaleyi yakıyor gibiydi
Mutluluk sözlük anlamından
İleri bir ifade taşıyordu artık

Ama ne olduysa birden
Şimşekler çakmaya başlamış
Kara bulutlar geri dönmüştü
Evet kapı tekrar kapanmıştı
Üstelik açılan eller tarafından

Korkularım yersiz değilmiş
Şimdiye kadar
O gözler karanlığımı aydınlatmayacak artık
Gelişinde olduğu gibi
Gidişinde de dur diyemedim

Meşale gözyaşlarımla sönmüş
Karanlığım daha hiddetlenmiş
Kapının arkasına taşıyordu
Ben artık yavaş yavaş
Yok oluyordum

Evet hep korktuğum
O mayına basmıştım artık
Şimdi o kapının arkasında
Kocaman bir mezar
Barındırıyorum