Saklı Kapı Şiiri - Gencay Coşkun

Yüreğimden
Parça parça
Seni aldılar
Bir beni
Sensiz silemediler
Yeryüzünden
Ölümüm ellerinden
Küçük bir rüzgarla
Dağılacak kum tanecikleriyle
Zamana savrulacaktım
İzlerim kalacaktı
Tozlu okunmayana
Kütüphane raflarında
Belki yüzyıllar sonra
Meraklı gözler
Okuyacaktı beni
İnceden inceye
Bense kim bilir
Hangi cumhuriyette
Duygu vekilliği olacağım
Dokunulmazlığım
Tartışılmayacaktı
Çünkü gelen giden
Yüreğime
Dokunacaktı

Havada kurulu bir köprü vardı
Hiçbir ayağı
Gerçeklere basmıyordu
Geleni geçeni de
Amma çoktu
Laf söylesen
Dağlayanları da çoktu

Bir kitap yazılmazdı ama
Bir ömür harcanırdı
Bu grilikler içindeki
Bulutlarda
Koşmak haliyle zordu
Halsizlikte yaşamak
Gökdelenden aşağıya
Atlamak gibi bir şeydi
Bir ağ içinde yaşatılıyordu
Belli bir süre
Sürüm sürüm sürünüyorduk
Yaralarımıza merhem diye
Öğretilenleri
Sınırlı bir döngüsü olan
Planlı kodlardık
Şifrelenip bırakılmıştık
Sonsuz akıl almaz
Kapsama alanlarına

Kimi görsem
Bir farklı gelirdi gözüme
Aynada ki ben
En korktuğum kabusumdu
Gözlerinin içine bakamazdım
Bakınca ruhum eskirdi
Yemyeşil derinliklerde
Ölüme sevdalı tutkular
Bir bir uçarken
Bir çatıda
Bir ben kalırdım

Sen gelirdin aklıma
Aklım almazdı
Aklında olmayışımı

Bir bahane uydurup
Firar etmek lazımdı
Tüm yollar
Tutulmuş olsa da
Saklı bir kapı
Mutlaka buralarda
Bir yerlerde olacaktı

O Saklı kapıyı
Eninde sonunda bulacaktım
Bulamazsam
Hırsımdan ağlayacaktım

Ama ağlamadım….

Not: Devamı var, var olacaktır an meselesidir yazımı…..
Kış gelmeden bitireceğim..
Yazım çalışmasından dolayı
Beyinlerde verdiğim geçici rahatsızlıktan dolayı
Asla özür dilemiyorum………