Saklı Kalan Şiiri - Değer Ulaş Turan

Her inancın özünde saklı bir kaygıdır.
Acabaların ve amaların varlığında,
soruların cehenneminden kaçıp
kaderi yapar aldanışları.

Sevdiğin,sahiplendiğin biraz sen olur
içine alırsın,
kendinden öte bir varlık yaparsın
kutsarsın yüreğinin mabedinde
tüm tanrıları kıskandırır sadakatin.

Ve o,
sıkılır yeni bir hikaye başlatır kendine
yeni bir kitap okur
yeni bir şarkı dinler
bir yeni tende arar kendi boşluğunu

yeni diye bir başka acıyı uyandırır kendinde.
ve sende sorgular
kendi karanlığını,
kayıplarının nedeni yapar
yaşamın küçük hesaplarına katar
yaşadıklarının bilançosu
ve kar zarar hesapları oluverirsin
işte böyle.

sevgi cümlelerinde sen olmazsın artık
Adın anlamını kaybeder
ve sen olursun acılarının sebebi
hiç kuşkusuz sorgusuz,yorulmadan
anlamın kalmaz ve hatıraları silinir
tüm gerçeklerin.

Karanlık basar her yanı
varlığın sadece ızdıraptır,
aldatan ve aldanan ruhlara
sesin yetişmez
sözün zehir ve silahtır bakışların.

öyle bir sevgidir bu
her acı her sorun
sana aittir
Oysa
yakışmaz sevdiğine,
gözerlerin görse
Kulağın duysa,tenin özlese.
Anlamazsın yaşatılan gerçeği.

Sana yazılır bütün hayatın hesabı
Hiç yemediğin bir lokma haramın
Günahını ödetir sana.
Hayat sofrandan masayı yıkar ve gider
Ardına bakmaz sorgulamaz

Haykırışların
Deliliktir
Zorbalıktır sevişlerin.

Zamanının yargısına aldırmaz
Anlık bir dokunuşa kanar teni
Sahte dudakların sözcüklerinde
Unutur kadim sevdaların
Seslerini.

Bir yalan suret,
parmaklarını gezdirirken teninde,
saçlarında,
Avunursun.
oyunların en oyununa kanarsın.
Kaderin sayarsın.

ve
oyunların, oyuncakların
çocuklara ait olduğunu
Unutup.
Çalarsın tüm düşlerini
Gülüşlerini geleceğin.

Bak zaman ilerliyor
Ve nizam devam ediyor.

Gittikçe yalnızlaşacak,kendinle kalacaksın

Kimi kandırabilirsin artık bundan sonra?

Tanrıyı mı..?
O da sendin aslında..