Saklı Düşler III Şiiri - Mehmet Selim Çoban

Gül, ay ve gece.....
Azat edilmiş tutuklu kalbler
Ve bir de sevgilinin gözleri
Ne sırlı gizemler dünyası.

Bülbülün güle aşkıdır
Karanlığın aya hasreti
Gecenin şafak türküsüdür
Azade olmuş tutuklu kalblerin
Ne sırlar açar sevgilinin gözleri
Ayine olmuş bir kalbi tanıtırken
Okunmamış bir öykü gibi.

Ah o cennet sandığım düşler dünyası
Ve palerinli rüyalar şehri
Bir de papatyalar süsü hayallar gelinliği
Hepsi rüya mıydı yoksa gerçek sandığım
Bu perili, toz pembe hikayeler.

Sevgilinin çölünde bir damla su olaydım
Şakaklarına yağan bir yağmur taneciği,
Ayaklarının altında ezilen toprak olaydım
Yüreğini serinleten bir abı hayat,
Bakışlarının değdiği bir çiçek olaydım
O sevgilinin her dem-i hayatında.

Ey saklı düşlerimin inci perisi........
Ne olaydı da elinden tuttuğun bir hizmetçi
Yok belki de mahiyetine aldığın
Bir gulam-ı pa-yı can olsaydım
Ama hep yanında olsaydım.

Mahzuni şarkıların nakaratlarında
Cananımın bende bıraktığı hüznü çağlar
Çağlar geçse de gönlümde hep sevgilinin adı,
Yüreğimde; kevser akan, gül kokan aşkı dağlar.

Her akşam bir ebruya takılır bakışlarım
Bilmem ki serâp mıdır içimdeki gölge mi
Gömülmüşüm küflenen kuşkular toprağına
Ölümlü vakitlerde hayatıma can olan.

Aşk cefâ ülkesinde umudun rüyasıdır
Anılar vadisinde
Aşk gizemli bir şarkıdır
Nağmeleri doruklarda yayılan
Ve aşk sonlayamadığım isyankâr bir korkudur
Kalbimin mahrem bahçelerinde.

Saklı düşlerimin büyücülü karanfili
Kalbini yanıma aldım şiirsiz kalmayayım diye
Bir de gözyaşlarını sakladım içimde,
Gülücüklerin bitmesin diye sonsuzca
Ve yapayalnız kalsam de sevginle yaşayayım diye
Hasretini gömdüm yüreğime.

Ebedi bir destanı okuyan gözlerinden
Sonbahar süzülüyor sevginin baharında
Ağlıyorsa kalbim viran olmuşçasına
Sevgilinin aşk ateşi düşmüştür
Kor gibi yakarcasına.