Saklı Düşler I Şiiri - Mehmet Selim Çoban

Haykırsam duyar mısın uçurumlara gömülmüş sesimi
Deniz kokan yeşillğin mavi gölgesinde
Varsın ağlamasın gözlerin ağlamalarımda
Yakamoz düşmüş baharın içinde saklı sevdalarıma
Seni gömdüm karanfil kokulum
Sensizliğin bilinmeyen karanlık noktalarına.

Aşkının ilk kıvılcımları kalbime düştüğünden bari
Ruhumu saran sarmaşık çiçeğimsin sen banim
Yüreğimde titreyen şarkıların nağmesi
Ağlayan güllerin yeşeren goncası
Ve büyük sevdemın gerçek adısın sen benim.

Hasretin hoyrat gecelerinde
Zamanı durduran ahuli gözlerin
Papatyalar açar gülümseyerek ruhumda
Martıların kanat çırpınışlarıdır sanki yüreğim
Mehtabı andıran bakışlarında
Hasretine uzanan çığlığın rüzgarında baharın olayım
Geceye göz kırpan yıldızlar misali
Işıldayan gözlerinde.

Fesleğen kokulu sevdaya çağırıyorum
Saklı düşlerin beyaz kelebeği
Karanlığınde gecenin pırıldayan busesi
Ruhuma gömdüm mevsimleri
Saklı düşlerin bilinmeyen ülkesinde.

Kar yağmış sevdamın bahar çiçeğine
Kördüğüm olmuş hayallerime gözlerimin ucu
Ve çaresiz düşüncelerim hasretimi yazdı
Senli geçen mazide kalan yıllarımı.

Bir şarkı var nağmesini okuyamadığım gözlerinde
Bilinmeyen bir tılsım var sanki sözlerinde
Son sözlerin kaldı bakışlarımda
Gölgeni bıraktığın asi yağmuların poyrazlı gecelerinde.

Yüreğimi sızlatan bakışların izleri var
Baharın mağrur gülüşünde
Yağmurların düşüncelerine dalırım
Karanlığın sessiz nidalarında
Karanlıklara börünse de aşk bahçesi
Sen umut meleğim ol
Yüreğimde saklı bu sevdamda.

Yaprağı titredi mi ağlayan gülün
Umutlarmın kaybolan ışığında
Saklı düşlerimin karanlık sersenişleri
Serçe yüreğimin haykırışlarına benzer
Unutamadığım sevdamın o bakışlarında.