Saklı Dünyalar Şiiri - Mehmet Macit

yüreğinde saklı Dünya,
yerleşmiş derinlere.
özünde fırtınalar, depremler yaşanırken,
sahte gülümsemeler, zor gelir yüreklere.
güzel gözlerden yansır, bilinmedik sızılar.
sebebini saklıyor, acı dolu bakışlar.

söyle bana; Ey Güzel!
köşkünü nerde kurdun?
belki, kaf dağının ardında.
belki de, devlerin ülkesinde.
belki de, masalların içinde.
o saklı köşkün bir kapısı var mıdır?
ya da açabilecek, sihir dolu sözleri.
açıp mahzenlerini görsem,
deste deste sarılmış, sırlarını öğrensem.

gizem dolu köşkünün, dikenli bahçesine,
beni kabul et desem, saklarmısın acaba?
cennet bahçesi olur sığındığım dikenler.
ah eder, adın anar, şiir söyler dillerim.
sabır dolu günlerde, aşkın hasretindeyim.
aşk ile gözlerime, bir kez gülse gözlerin,
oluk oluk kanımı, akıtsın dikenlerin.
dalında bir gül açsa, yaşanan ömre değer.
idam sehpalarında, yüzlerce kez asılsam,
ömrüm oldukça kalbim,
çilesini çekerdi.

aşkıma inanırsan, yüreğini aç bana.
meltem olup eserken, tenine dokunurum.
gecenin gizeminde, düşlerini okurum.
haz dolu bir ürperti, duyarsan yüreğinde,
diken dolu bahçende, figan eden bülbülüm.

söylemem sırlarını, cellat başımda dursa.
saklarım gözyaşımı, yürekten kanım aksa.

Mehmet Macit
10.06.2012