Dalgalar türkü söyler vapurda yolculara
Kız kulesi göz kırpar dans eden martılara.
Özlemini haykırır Marmara kıyılara,
İlham verir yazana, saklı cennet İstanbul
Bir zamanlar körlerin sen ülkesi olmuşsun,
Bizanslının elinde bir gül gibi solmuşsun.
Peygamberin dilinde kutsal şehir olmuşsun,
Halifeler diyarı, saklı cennet İstanbul.
Yeditepe üstüne yedi cennet kurulmuş,
Yüzyıllardır savaştın şimdi halın durulmuş.
Sana tek Türkler değil bütün dünya vurulmuş,
Dillere destansın sen, saklı cennet İstanbul.
İstanbul gibi şehir nasıp olmaz her kula,
Üfleyecek İsrafil elbet bir gün bu sura.
Yüreğinde açılır kapanmayan bir yara,
Değerin bilinmiyor, saklı cennet İstanbul.
Her asırda herkese nimetlerini verdin,
Yağmur, çamur demedin ölümüne direndin.
Bilirim ben derdini sen Fatihi özledin,
Belli ki acın derin, saklı cennet İstanbul.
Mimar Sinan’dan kalma Süleyman camisi,
Sultanahmet meydanı cennetin bir köşesi.
Kesilmesin üstünden bu kutsal ezan sesi,
Gönüllerin başkenti, saklı cennet İstanbul.
Her karış toprağında ecdadımın izi var,
Evliyalar ermişler sende kayıp olmuşlar.
Atalarım bu kentte hep secdeye durmuşlar,
Dua eder toprağın, saklı cennet İstanbul.
Kayıt Tarihi : 17.4.2006 20:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!