Saklı Cennet Şiiri - Doğan Balyiyen

I.

Bahar geldi çiçek açsın pencerende,
Kuşlar gelsin selamlasın seni,
Hasretimi ötsünler kulağına,
Ve uçsunlar umuda doğru.

Yorgunum şu günlerde, içimde sen
Bayramlık almış çocuk gibi sevinmek istiyorum
Birazcık seni istiyorum, birazcık gözlerini
Seninle ilgili ne olursa razıyım minik kuşum.

Ah minik kuşum seni asla bilmeyecekler
Sen beynimin defterinde, içinde gül kurutulmuş o sayfalar arasında hep kalacaksın.
Sana özel yerinde, kendine ait odada.

Eğer bilselerdi seni, üzülecektik
Bizi üzeceklerdi minik kuşum

II.

Kuşlar özgürken güzeller, keklik beslenmesine karşıyım mesela
Ama muhabbet kuşları bu karşı çıkmanın dışında,
Onlar zarifler kafeslerinin dışında canlarını yakar kedicikler.
Doğanın kanunu bu deme, savunmasız ne varsa korunmalıdır.

Bahar da geldi değil mi? Kuş cıvıltılarını duydukça yüzüne düşen ışığa hayranlıķla bakıyorum
Çok şey biliyorsun, bilgine de hayranım

Vaktinde bana Madımak'tan bahsetmiştin
İlk defa orada tanımıştım Metin Altınok ve Behçet Eysan'ı
Elimi tutarak bana şiir yazar mısın(?) dedin
İşte şiirini yazıyorum
Üzerinden çok zaman geçmesine rağmen
İçimden yazmak geldi.

III.

Koşullara bağlı kalmak rahatsız ediyor
Hasret bir şeyler kımıldatıyor içimde
Yüreğimin uçurumunda bekleme ne olur!

IV.

Gök kuşağı açtı yüzünde
Yüzünün gölgesinde dinleniyorum
Zaman izafiyete bağlı, göreceli gibi
Çok hızlı aktı ben yaşlandım bir an

Zor bu ayrılık dayanılmaz
Yüreğimde sokak köpeklerinin çöpleri karıştırmasındaki umut
Umarsız bir güz yağmuru,
Lakin söndüremiyor içimdeki alevi.