Bir kabullenmenin geçiciliğinde tanıştık..
kesinliğe giden bir kaldırım taşından yuvarlandık
yürürken civası buharlı ampüllerin altında
balansı sıkı-sıcak ışıklara verdik gözlerimizi
gıcırtısına takıldı ayaklarımız..
sonra yapışıverdi topukarımız..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta