Saklı ağlarsam kimse duymaz

İç sus pus olmuş
Bakıyorsam dünyaya sessiz
Bu benim suçum değil
Alıp başımı gitmek istiyorsam
Bu benim suçum değil

Bu benim suçum değil desem de
Düşünüyorsam düşleri öldürenleri
Çekiyorsam zülfikarımı
Kayıtsız kalamıyorsam kötülüklere
Ölüme susuyorum çaresizlikte
Derdin kederin ortasında
Gözyaşım kaynak olup taşar
Gidenlerimi özlerken akşamları
Bir başına kalsam da yıldıran kalabalıklarda
Silinmeye yüz tutmuş anılarım var ya yanı başımda
Silinmesin diye acıtsa da canımı
Her gün yeniden çizerim anılarımı
İçimden bir sel gelir kendi içime doğru
Saklı ağlarsam kimse duymaz deyip
Tenhalara çekilirim
Ay ışığı da varsa penceremde
Gidenlerimin yüzlerini görürüm
Şansım varsa bu gece gökyüzünde
Bir ayın yanına beni de koyun
Ses çıkarırsam namerdim
Kim isterse yüzüne doğacağım
Yalnızlık gecelerinde
Asla ne gece nede gündüz olmayacağım
Doğabildiğim kadar özümde doğup
Gidenlerimi anacağım
Hayatın en sevgili yerinde
Çaktırmadan kendine bile bende gideceğim