Saklı Şiiri - Zerrin Zengin Dönmez

Toprağın içinde
Toprak solardı
Yolların içine üflerdi rüzgar
Kurumuş yaprakları bir bir salardı

Gecenin içinde bir gece daha
Ben karanlığı yaşarken
Güneş sabahı olanlara doğardı

Yalnızlığın üstünde bir yalnızlık daha
Sessizlik bir yıldız gibi kayardı
İçime doğru süzülürken sen
Yüreğimde yangınlar çıkardı

Buhranlı akşamlar acırdı bana
Ağladığımı görmesinler diye
Yağmur gözlerimi saklardı

Aşk bitecek sanırdım bakamazdım
Gözlerine
Çok yakının içinde uzaklar vardı

Sen olurdu her yer
İşıksız kalmak ta
Hoşuma giderdi bazen
İçimdeki uçurumlar
Sana doğru koşardı

Yalınlığın içinde sade bir gül
Yalnız bende açardı
Utanırdı yüzüm
Avuçlarım
Senin teninden kokardı