Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
sevgilinin derdi düşmüşse cana / aşk olsun o derde deva bulana
hastalığı doktorundan olana / yoktur dertten b'aşk'a derman diyorlar sevgili hocam Mustafa BAY..Şairimiz sevgi yolunda kaybolmuş insanı güzel tarif ediyor vede iyi bir gözlemci....İçerisinede kendi duygularınıda katmış, akıcı, duru.... ifadeler güçlü,çok güzel bir şiir olmuş.. Kaleminize hasret ve hüzün bulaşmamasını diliyorum ...Kutlarım değerli hocam..sevgi saygılar.
Türk Halk Müziğinin bozlakların güneşi battı.Büyük bir kayıp Allah Rahmet eylesin..Onu şiir ile yad edenlerin emeğine yüreğine sağlık
'' BATMAK/KATMAK/YATMAK/YUTMAK/TUTMAK''
Birbiyle ilişkilendirilen beş eylem,beş ayrı dörtlükte; her biri ilkin ulaca dönüştürülmüş ve sonrasında yan önerme kurdurulmuş.
Şiirin bütününe bakıyorum ;halk şiirinin konu normlarından en başatına fener tutulduğunu görmekteyim.
Cevat TURAN ''Ney yazsam siz oluyorsunuz.'' diyor 'İnsanın Üşüdüğü Yer 'adlı kitabını anlatırken.
Her yazılan şey şiir midir? Sorusu o zaman gelip baş köşeye oturuyor işte!
-hayır;neyi yazasranız şiir olmuyor işte,hele hele duygu şiiri hiç olamıyor.
Bana göre didişmemeli sözcükler yazdığınız metinlerde.Duyguları dizelerde yoğunlaştırırken yalın kesitler vermekle olasıdır şiir.
Daha yoğun içsel kazılara girişmeli ;yerine göre dil dökmeli...
Bir hüzün ağırdan ağıra yol almalı yerine göre.
Böyle bir şiirdeydim işte.
Kutluyorum Değerli Dostumu;şiir yazdığı için ;şiir gibi yazdığı için.
Erdemle.Selamlarımla.
İndikçe derine mazin belirir
Gamın ne derdin ne kim bilebilir ...
Bazen yüzlerce cümle yazılır anlatıma ulaşmak için bazen de iki cümle yazılır ve anlatım tamamlanır...
İşte yine anlatımın tamamlandığı iki cümle...
saygılar dost...
mustafa yılmaz
ant+10
Mustafa Bey'in şiirlerini okumamak bir eksikliktir diye düşünüyorum. Ve gönülden tebrikler, selamlar...
++
Mustafa Bey'in şiirlerini okumamak bir eksikliktir diye düşünüyorum. Ve gönülden tebrikler, selamlar...
Şair her zaman zaten öyle güzel ve öyle içten dizelerle yazıyor ki bir de ressam olmuş elinde fırça güneş batarken denizin mor dalgalarına karışırken turuncu yine güzel bir aşkı resmetmiş. Seyretmemek mümkün mü?
Kutluyorum Zeybek Hocam .
Senin betin benzin neden solmadı?
Bana karşı sevgin hiç mi olmadı?
Gözyaşın gönlüne hiç mi dolmadı?
Aşkımı gönlünden söküp atarken...
Sensiz yeni aşkı bulmam imkansız
Ölmüşüm ben sensiz yüreğim cansız
Terkettin sen beni gittin apansız
Atıldım kenara çalım satarken...
Güzel yürekli dost şairden de böyle güzel şiir beklenirdi doğrusu.Böyle şiire de böyle parça eklenirdi doğrusu.Yürek çağlayan olunca,aşk gönlüne dolunca zaman zaman seven zaman zaman da ağlayan olunca,aşk pınarları coşar nehir olur,hayat sevene zehir olur.
Ne zaman kalem eline geçse sayın şair ağabeyimin,sanki otantik bir kilim üzerinde ahenkle dans eden rakkase gibi kağıt üzerinde de dans ederek böyle güzel şiirler ortaya çıkıyor.Tıpkı tuvaldeki güzel resimler gibi.Ve bana kutlamak kalıyor en derin duygularla taa yürekten,kalpten.Seviyorum seni müsaadenle abicim diyerekten...Saygılar.
Bakışın gölgeli gülmen yasaklı
Saçların güneşle ufka batarken
Maviye boyanmış kirpiğin saklı
Gözlerin denize hüzün katarken…
Kutlarım ustad.
Şarkı tadında ...bilinen ama saklılarca korunan çitlerden bakış gibiydi...Şair bilinmezlerde ama hisleriyle görebildiğini dizeleriyle resimliyor...derindi dost yine dizelerdeki ifadeler..ama elimdeki kalem kısa...şairle okur arasındaki farkta bu olsa gerek...yüreğine sağlık...
Bu şiir ile ilgili 94 tane yorum bulunmakta