Saklı Şiiri - Hasan Cinar

Silleydi, şu çiy taneleri
Irmakları sindirilemeyen süttendi
Kalp koğuşları dolmamıştı, ziyaretçilerle.
Görünürde ne bir kapı vardı,
Ne de bir kelepçe.
Anahtarsız açılırdı her oda
Oysa anlatılamayan,bir şey vardı ortada.
Yumurtamı başkaları çatlatmıştı
Çıkamamıştım; yanlış budanmıştım.
Engin sulara, körce dalmıştım.
Kıvranan küllerimin, elime verildiği
Gözlerde milin,ayaklar altında incecik
Kopuk ipin meyvesi atılmıştı içime.
Artık her şey ortada duruyordu, durmasına
Kara toprak ne bilir vicdanı oysa.
Hiç gitmiş miydi gurbete?
Hani garip bir bavulla.
Katılmamıştı başında miğferiyle, Parçalayamamıştı mitralyöz teniyle,
Değememişti, ölümün hilelerine.
Saklı bir şeyler var.
Burada, ulu ortada.
Garip ütopyalar hanında,
Dalıyor uykuya meçhulün kollarında...