gözlerini sana sakladığım
bronz yontuyu bir çırpıda kefenlediler
mesafesizliğin çilesiydi çektiği
mahrem yerlerini ellediler
sular döktüler baştan ayağa
son vaftizini yaptılar onun
ruhu üşüdü masum çocuğun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta