o bahçanın ışıllığında kaybettim sevincimi
sarılmak isterdim
kokunu içime çekip
yıllara inat yaşanmışlığı silmek
ve hep sendeymiş gibi kalabilmek....
ne zaman aklıma gelse
saklarım yokluğunu güzide masanın karşısındaki ;
parlayan benliğini, ötüşen kuşların altında uçuşan saçlarını ve
gözlerinin siyahında yokolurum..
yıllar üzerime yorgan serse de üşürüm sensizlikden daim
kalkamam o masadan bir an
ne zaman kaybolsam sende bulurum bendimi
sanma kapanmış yaralarım
hala ilk günkü gibi acıyor
dile kolay dokuz yıl sonra hala yanımda mısın diyebilmek
ve gözlerimin siyahını gözlerinin siyahına sürebilmek..
ya orda yoksan ?
bakıp seni görmemektense ,
saklarım seni,sır gibi...!
Elvera Korkmaz
Kayıt Tarihi : 19.9.2020 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!