Ben daha emeklerken sevda sokaklarında.
Gel de yürümeyi öğret yüreğime ansızın.
Gecenin karanlığın da sabahın seherinde.
Yüreğim hasretler de gezer ben dermansızım…
Gönül bahçem yalnızlıktan korkar oldu.
Bir geldin ya papatyalarla güllerle doldu.
Bunca zaman sonra kalbim seni buldu.
Sen gülünce benim de dünyam güldü…
Heyecanım katlanıyor ansızın sen gelince.
Mutluluktan uçarım gönül gözüm görünce.
Sana olan sevgimin kıymetini, değerini bilince.
Çok mutluyum seninle gündüz de ve her gece…
Bazen özlerim ya can olur yüreğim yangın yeri.
Hem kıymet veririm sana hem hak ettiğin değeri.
Ne olurdu sende hiç bıkmadan sevseydin beni.
Hiç bıkmam, hayallerimde ve rüyalarımda saklarım seni...
______________Yazan:Osman ACAR (23.10.2020)
Kayıt Tarihi : 16.12.2020 17:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!