Bir, iki, üç saydık
Çocuktuk işte kandık
Korkularımız geçer sandık
Ama yine kendimize kaldık...
Geçen korkularımız değil,
Zamanmış meğer anladık...
Bazen kendimizi zorladık
Zorlanmaya dayandık
Çalıştık, çabaladık
Hatta bazen başardık
Fakat öyle anlar oldu ki
Sustuk, konuşamadık...
İşte o zaman hep saklandık
Dünyaya perdenin arkasından baktık
Ve hiçbir zaman anlayamadık
Perdenin arkasında biz kaldık
Dünya değildi yanımızda olan
Perdeyi çekmeli, camı açmalıydık...
Kayıt Tarihi : 8.2.2010 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şafak Akat](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/08/saklanmamaliydik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!