Saklanmalıyım Şiiri - Orhan Tuncay

Gölgeme sığınıp saklanmalıyım
Ulaşmasın böylece acılarım bana
Dört nala uçarken korkularımdan
Savrulurken tasalarım dört bir yana
Kendime sarılıp aklanmalıyım
Gölgem henüz kaçmadan sabaha

Arkama dönüp te bir bakmalıyım
İrkilerek basarken taşa toprağa
Her parlayan gerçek gözümü yaktıkça
Yaslanmalıyım ardımdaki koyu karanlığa
Başım dönüp, gözlerim beni gördüğünde
Gölgemden de kaçıp saklanmalıyım sonsuzluğa