Güneş belirince tepelerden, sen beliriyorsun,
Soyuyorsun kederlerimin kabuklarını,
Ne saklım kalıyor, ne gizlim,
Yağmur gibi yağıyor çilelerim gözler önüne,
Çektiklerim, ızdıraplarım, gözyaşlarım,
Kemiklerime kadar işleyen sızılarım,
Nasıl bir iğneli fıçılarda nice bir çalkalandığım,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta