Saklanma Artık Şiiri - Çiğdem Çelik

Gecemi güneşe boyayan huzur,saklanma artık,
Kanadı karanfiller merhametsiz zindanlarımda,
Kanadı gözlerimde biriken yağmur damlaları
Sonsuzluğun muştusunu getiren mektup değince yüreğime,
Kanadı varlığını anımsayan kalbim.

Saklanma artık
Sobelendi bütün çiçeklerim yalancı güneşlerde.
Eylül’den ve Nisan’dan yağmurlar eskidi saçlarımda.
Camımda aşk ilanını büyüten menekşeler
Erken bastıran güze yenildi boynu bükük.

Saklanma artık
Dudak kıvrımlarında yol alırdım
Bütün bir ömrün hüznüyle.
Tebessümlerinle eğilirdim
Topraklara değerdi ellerim
Bir daha eğilirdim
Yıllara karışırdı dilim.
Ve durulunca tebessümün
Aşınırdı dizlerim,iklimi tanımazdı gözlerim.

Saklanma artık
Mecnun’u Leyla’ya kör eden göz
Şiirler sararır bakışlarında.
Saklanma artık
İbrahim’i ateşe sevdiren köz
Çiçekler açar yangınında saklanma...

Saklanma artık
Kasvetli tapınakların bir ayin suskunluğunda
Kanlı bir tarihe kurban giderken küflü ruhlarımız,
Tanıdılar seni gözlerinden...
Tanıdılar ve yağmur yağdı ayinlerimize,yortularımıza...
Tanıdılar ve yağmur yağdı küflü ruhlarımıza...
Durulandık...

Gamlı bir mevsimde yaslanıp içime
Şimdi adını sayıklıyorum ılık nidalarla.
Ay ışığı visalinde kırılırken kanatlarım
Senin merhamet suyunda duruluyor bütün sancılarım.

Şimdi sen bir damlada saklısın
Sen güneş gibi aşikarsın şimdi...