Saklanırken kendinde.
Derin bir kayboluş çeker seni.
Mumlar üflenir.
Karanlığa bir yolculuk başlar.
Odaları daralmış yüreğin,
küçülmüş pencerelerinden bakmak ister,
açık denizlere..
Sarkacında sallanırken akşam! .
Sonsuzluk eritir zamanı.
Geceler arşın arşın.
Bahçelerde ayak sesleri.
Düşünceler gibi filizlenen,
yaprak gibi gelişen,
çığ gibi büyüyen,
hazırdır ağırlamaya...
Suya kavuşacak çiçek gibi.
Kayıt Tarihi : 19.2.2008 10:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neşer Selman](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/19/saklanirken-3.jpg)
Ve ben diyorumki;ÖLÜMDE VAR...Bu sözün sahibi sapancada Ali baba diye birisidir ve sanırım çoktan ölmüştür.Şiirini okuyunca o geldi aklıma.
Kutluyorum canı gönülden.
OLDUKÇA HOŞ.
TEBRİKLER AĞAM.
SELAM VE DUA İLE.
TÜM YORUMLAR (128)