Saklanırken Şiiri - Mehmet Çoban

Yalanlar beni bulamasın diye saklanırken
Meğer gerçeklere karşı da saklanmışım
Yalanın riyanın içindeyken
Asıl olanın gerçeklerden yana olmak olduğunu anlayamamışım

İzole edilmiş yaşamın insana hiçbir faydası yok
Yalanla, riya ile aşılanmış hayat içinde doğrudan yana olmanın yararı çok

Önümden akıp giden yaşamın renkleriyle boğuşurken
Gün; gece gündüz olarak etrafımda dönerken
Ben idealler, güzel umutlar in gün sayarken
Zulüm altında insanlar ölürken
Başımı kuma sokmuş kendimleyim
Sanki derdime çare bulmuş biçareyim

Sarp yokuş; nedir bilir misin ey aklım?
Her şeye rağmen zoru başarmaktır derim

Zor; her şeye rağmen gerçeklerden yana olabilmektir
Dinini, ideolojini, ilkelerini, inançlarını bir kenara koyarak

Zor; her şeye rağmen adaletten yana olabilmektir
Kariyerini, mevkiini, makamını, şerefini bir kenara koyarak

Zor; her şeye rağmen adaletle hükmedebilmektir
Dava konusu kendin, ailen, çocukların olsa bile, kıyarak

Halbuki ben kolaya aşığım
Kolay; her şeye rağmen gerçeklerden kaçıp yalana sarılmaktır

Kolay; kendimi aklayabilmek için, her türlü hileye başvurup
İnsanlığımı, inançlarımı, ilkelerimi, ideallerimi sıfırlamaktır.

Hayatın değil, güya ölümün eşitlediği bir anlayış içindeyiz
Halbuki ölümler bile eşitlemez insanı, insanlığı bilmeyiz
Hiç; fakirin ölümüyle, zenginin ölümünü aynı kefeye koyabilir miyiz?
Hiç; sahtekarların, yalancıların, riyakarların ölümüyle, dürüstlerin ölümünü aynı kefeye koyabilir yiz?

Birini birkaç garip sırtlayarak götürürken
Diğerinin arkasında milyonlar vardır

Birinin arkasından garibin tekiydi denilirken
Diğerinin arkasından methiyeler düzen kalabalıklar vardır

Ölümsüzlüğün sırrında kaybolmuş düşüncelerimiz var
Her gün bizi biraz daha ölüme yaklaştırıyorlar

Bazıları der ki, ölüm aklanmaktır, paklanmaktır
Dünyanın bütün süsünden ayrılıp topraklaşmaktır

Elbette “topraktan geldik, toprağa gideceğiz” diye teselli buluruz
Yaşarken, riyalarımız, yalanlarımız içinde kayboluruz

Her güzel söz, bir çirkinliği hatırlatırken
Her çirkinlik de bir güzelliği hatırlatır mı bilmiyorum
Zıddıyla yaşanan hayatın içinde düşünüyorum

Saklanmak aslında bir kaçıştır, insanın kendisinden
Öyle zanneder insan kendi içine gömülürken
Halbuki asıl gerçek içindedir, onu kemiren

21.08.2014 – İzmir