Saklandım Şiiri - Neslihan Kösoğlu

SAKLANDIM
Annemi özlemiştim bir zamanlar
Menekşe kokulu elleri vardı
Elleri yumuşacıktı
Sıcacıktı gözleri...

Babamı aradım kör vakitlerde
Başak tarlası yüreği vardı
Öptükçe yumuşacık yanaklarını;
Öpesi gelirdi insanın artarda...

Sakız satan akşamlar vardı yüreğimde
Kibrit kutularına dadanmıştık
Yangın büyüyordu
Annemi kaybediyordum
Bir bahar vaktiydi
Babamı özlüyordum avuçlarımda...

Geceyi üşüttüm yollarda
Hançerleri sokaklara sapladım
Dinmedi yalnızlığım
Kopartamadım hasretimi parmaklarımla...

Yangın yan odaya sıçradı
Kalbim kabına sığmıyordu
Yürekler dolusu gece vardı pencerelerde
Gece kızıldı
Yan oda kızıldı
Çocukların düşleri kırmızıydı
Annem beyazdı,
Babam beyazdı,
Çerçeveleri siyahtı...

Siyah geceye ağlıyordu sokaklar
Ben sokaklarda vurulmuştum
Lambalar kararmıştı düşlerimde
Ellerimi göremiyordum
Babamı göremiyordum...

Karanlığı seçtim sokağın kollarından
Temizledim ellerimle
Ellerimi kaybettim
Annemi kaybettim şu koca gecede
Bu sokakta geceyi kaybettim
Sokağı cebime sakladım
Sonra cebime saklandım...