Saklanbaç oynuyorduk sanki
Birbirimizden habersiz...
Daha çok senden davetsiz.
Ben gözlerimi kapatırdım
sen kaybolurdun...
Ve hep kazanan sen olurdun.
Birazcık daha kal diyemedim,
görüş saatim biterdi sanki...
Bir garipti uzaktan uzağa
sahiplendiğim bu dengesizlik...
Hangi ciğer dayanır ki mesafeli sevdalıklara.
Sonra şiir yazmaya başlardım.
Atmaya korktuğum sloganları hapsedip dururdum.
Ve Kağıtlara dökerdim bütün çılgınlıklarımı...
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 03:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/18/saklanbac-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!