Saklanan Şiiri - Guşav Fıji

Doğamsı bir güzelliğin vardı senin,
Şiddetli bir yağmur sonrası
Islak ormansı kokun.
Masumiyet ve suçun sahnelendiği,
Yüzünle özelliğin.
Saçların ağaçlarımmıydı ki?
Ve gövdelerimiydi toprak rengi tenin?
Doğamsı bir güzelliğin vardı senin,
Cam buğusu gözlerin yoksul bir gözyaşı gibi ağlamasa,
Yaprağın üstündeki çiğ tanesi gibi durup,
Oracıkta kuruyan,Sensizliğimi biriktirir
Yüzünde yalnızlık olurdum.
Karanlık gibi korkuyorum senden,
Dorukları keşfedilmemiş dağlar gibi,
Durmasa kuşkulu halisinasyonlarım,
Sevgisel yaklaşımlarımın önünde,
Ve dudakların darağacımda
Yıldırımlar yaktırmasa,
Öperdim onları.
Doğamsı bir güzelliğin var senin,
Gökkuşağı uyanmış gibi gözlerinde,
Gökmavi kararmasa kaşlarını çatınca,
Bulanmasa deniz,
Kıyıya vurmuş acılarımla,
Yalnızlığımın sonunda yine sen olurdun.
Nefti ormanlarına kar yağdırmadan,
Açtır artık güneşini,
Doğamsı bir güzelliğin var senin,
Ortaya çıksın...