Saklan çocuk
Oyunundan öfkem kaçar
Öfkem canında anneni yakar
Rengarenk bilyelerinde konuşlanır gölge
Düşünde tohumlanır ölüm
Ölüm seni taşta yontar
Saklanamazsın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'Dünya oyun alanın olmaktan çıkar '
Çıktı bile...
Yerinde saptamalarla bezenmiş çok güzel bir şiir...Hele içinde çocuk var ya, daha da güzelleştiriyor.
Kutluyorum.
etkileyici ve düşündürücü...
nefisti..
ÇOCUKLARIN SADECE OYUNDA SAKLANACAKLARI BİR DÜNYA DİLİYORUM.
Vasfiye ÇETİN
Güzel,yüreğine sağlık,tebrikler
NE YAZARSAN YAZ, YETERKİ YAZ ASLI ÇOK GÜZEL ŞEYLER ÇIKIYOR ORTAYA DOYUMSUZ BİR HAZ VERİYOR VE OKUDUĞUM ŞİİRLERİNİN TADI DAMAĞIMDA KALIYOR HEP...SEVGİLERİMLE BURCU
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta