Küçüktüm;
Kırlarda saklambaç oynarken
Saklamıştım “keşke”leri geleceğe.
Gömerken umutları çimenlere,
Kaderin tahtaravalisinde
Birbirleriyle anlaşamayan dünler,
Yarınlarla oynaşıyordu…
Devrildi dünler, yarınlar korkudan kaçtı
Gölgesinin canı yanan
Acımasız zaman,
Keskin dişleriyle geleceğe korku saçtı..
Bir güne sıkışan çocukluğum
Patlayan mısır gibi kabuğundan taştı
Ve
Büyüdüm!
Meğerse bir ücra köşede yakalanmış sabıkalı zaman
Yaklaştırılmamış dünlere, denmişki, 'yarınlar çok yaman! '
Dünleri unutarak ilerlemiş yıllar..
Çimenlere gömdüğüm değerleri eşelemek için
Parmaklarım kasılırken yıllar sonra
Bir de ne göreyim! .
Tek taraflı tahtaravalide sadece suratı asık dünler..
Ektiğim umutların üstünde,
Büyük beton yığınlarıydı gözümü alan,
Meğerse
Kapkaççı Metropollerdi umutlarımı çalan…
Bir saklambaç oyununda
Yitirdik arkadaşlıkları
Şehir büyüdükçe zorlaştı oyun,
Kaybettik değerlerimizi….
(24.08.2005/Batman)
Şeyhmus SevilmezKayıt Tarihi : 24.8.2005 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yitirdik arkadaşlıkları
Şehir büyüdükçe zorlaştı oyun,
Kaybettik değerlerimizi….
Sevgili Şeyhmuz
Ne güzel anlatmışsın yüreğini kutluyorum sevgiler
TÜM YORUMLAR (9)