Saklambaç Şiiri - İsmail Güçtaş

Bir saklambaca tutuşmuştuk,
Ben ebe olmuştum,
Sayıyordum...

Sen, saklanınca,
Bana bağıracaktın 'aç' diye!
Herhalde unuttun...

Saydım, bildiğim tüm sayıları...
Kaldırdığımda başımı,
Dayadığım ağaçtan,
Sen yoktun!

Değişmişti çoktan mahallemiz,
Parktaki tüm ağaçlar kesilmiş,
Bir bu kalmış, yaslandığım akasya
Çık ortaya, her neredeysen Asya!

Elma dersem çıkacak,
Armut dersem saklanacaktın...
Yıllar oldu, geçti bak oyun demi! ,
Saklambaç arkadaşım!
Açayım mı artık gözlerimi?