Çocukluğumla saklambaç oynarken
Ay ışığıydı ruhumuzu besleyen
Ebeliğin uykusu ha bastırdı, ha bastıracak
Saklanılan kuytular kayarken gözlerimden
Özgürlüğün nefesiyse bana yol veren
Saklı gizemleri gözler önüne seren
Bulutlar üstünden kayarken arardım
Bilmezdim, yaşamın özüydü sobelenen
Çocukluğumla küserken zamanla ben
Doğayla yoldaş ezgileri yitirirken
Hep gözüm açıkmış sandım kendimi
Özgürlüğüm tıknefes, özü tüketirken
Kayıt Tarihi : 22.9.2006 09:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Tuncay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/22/saklambac-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!