Saklambaç oynuyordum,
İnsanlardan saklanarak..
Beni bulmayın dedim "!
BENDE SAKLANIYORUM dedi;
Hayat...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Benimde saklambaç adlı bir şiirim var, düşündürücü dörtlüğünüze hediye olsun.
Şeytan çıkabilir
bu yokuştan,
ya da aşk.
Kaf dağının ardı,
Anka kuşu kanadında.
Gece,uykularındaki
düşsel korkular.
Kim bilir?
gördüğün, baktığın mı?
kör sokak aralarında
eşkiya narası.
Notası belirsiz...
çatı saçaklarından yükselen tıs.
Rüzgar ıslığında danstı
bir gece yarısı, arayışta...
Aşkı aramak,
ölümü tanımak,
yokuşa sürmeden hayatı.
Oynadığın oyundu
adı...
Saklambaç!
Şahin gözü gerekmiyor,
görmek için şeytan'ı.
Bir ölüyü
oynamak gerekiyor.
Görmemek için
Aşk*ı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta