Kendini kendinden,
Kendini,
Kendi kendinden,
Saklardı.
Oysa hayat;
Saklambacın bittiği an başlardı.
Göz yaşlarını içine,
Yüreğinin en derinine..
Kimse görmeden akıtırdı.
Oysa akan,
gözyaşı idi ağlamak..
Varsın!
Saklanma!
Uykuda gibisin..
Uyanmalısın!
Kendini kendi kendinden saklamamalısın!
Çoşkun dere sensin..
Akmalısın!
Kayıt Tarihi : 11.5.2017 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!