Atılan adım mıydı,
Yoksa beklemek miydi bitişe sürükleyen.
Mutluluk, kalbinin kapılarını geleceğe açmak mıydı,
Yoksa mutsuzluğa sahip çıkmak mı
Gidenle mi kalmalıydı,
Gelenle mi gitmeli...
Kalbini dinlemek istemiyorken sen,
Hayatın içine doğru haykırıyorsa yüreğin.
Gülmeyi hak ettiğini sanırken,
Ağlıyorsa gözlerin.
Herkes varken bile yalnızca o omuzu arıyorsa bedenin.
Hayatta onca sebep varken,
Her gece bir tek oysa hayalin.
Tüm kelimelere, tecrübelere sahip olmuşken,
Bir tek "unutmak" kelimesini öğrenemiyorsa kalbin.
Aşk saklambaç bilmiyormuş demek ki.
Aşıklar her oyunu sever belki.
Her maceraya girer.
Her aldatmacaya, her savaşa...
Aşk, bir körebedir bazen,
Gözlerin kapalı hislerinle bulduğun.
Aşk, evciliktir bazen,
Hiçbir şey yokken hayaliyle aile kurduğun.
Aşk, şişe çevirmecedir bazen,
Her zaman doğruluk diye tutturduğun
Aşk saklambaç sevmezmiş işte.
Sen saklansan da kalbin hep uluorta bekliyorsa demek ki...
Kayıt Tarihi : 29.1.2016 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumda yazmadığım gecelerde bile şiir yazdığımı anımsardım. Çoğu kez mısralar dökülürdü dilimden. Güzel-çirkin değildi ölçütüm; yalnızca dökülen duygulardı. Çok zaman oldu yazmayı bırakmıştım, belki de artık duygularımın tükendiğini sanmıştım. Bir arkadaşım hatırlattı bana yazmam gerektiğini. Bir kaç saat öncesine ait tüm bu duygular ve yine duygularım olduğunu hatırladım. Yazdım işte ve paylaşmak istedim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!