Saklambaç Şiiri - Ulvi Koçu

yangın ertesi
gün dönencesi
çocuk sesleri
uyandırır
haylaz serçeleri
güzün rengi
bitmeyen hevesi
çocuktuk hepimiz
çoğumuz sessiz
bir saklambaç ebesi...
haydi bul beni
küçük dostum
saklanırım,
gizlenirim
aşarken sen
sonsuz sayıları
kaybolurum ben
sinerim
duvar dibine
kapı önüne
koşturursun önce
ararsın ölümüne
burdayım işte
kaybettiğin yerde
saklambaç köşesinde...

anlamam dünyayı
kravatlı adamları
sinsizce sırıtan
boyalı kadınları
yalnız
anladığım güzellikleri
sıralayabilirim size
öyle sessizce
aralarım sayfaları
masal resimleriyle
düşlere dalarım
koşarım aldırmadan
arkama bakmadan
ben yeni yetme
haylaz
uslanmaz
bir saklambaç ebesi
atlarım sayıları
gizlice bakarım
kural ihlalleriyle
yeni yaşlara basarım

yangın ertesi
gün dönencesi
çocuk sesleri
uyandırır
haylaz serçeleri
güzün rengi
bitmeyen hevesi
çocuktuk hepimiz
hepimiz sessiz
hepimiz
bir saklambaç ebesi...

Ulvi Koçu